In Memoriam Willem Bakker

Vrijdag 18 juli is Willem Bakker overleden, een paar jaar nadat hij de diagnose ongeneeslijk ziek had gekregen. Tegen alle prognoses in heeft hij nog 2 bonusjaren gekregen, zoals Willem en Anita dat noemden. En zo hebben zij samen o.a. de bruiloft van Maarten en de geboorte van hun eerste kleinkind begin dit jaar mogen meemaken. De foto eind juni van een blije en trotse Opa Willem met Celine van 5 maanden op schoot is heerlijk om te zien. Velen van ons zullen dat plaatje hebben ontvangen en ook zo hebben kunnen meegenieten.

Willem was een zeer gewaardeerd en gezien lid van onze vereniging. Zijn tenniscarrière begon ergens in de 80's (na jarenlang op de wachtlijst, toen nog, te hebben gestaan) met tennisles bij Ed Mulder.................Die oefenclub van toen groeide al snel uit tot een hechte vriendengroep. Met deelname aan diverse competities, met de zaterdagmiddag in de ballonhal als tweewekelijks hoogtepunt.

Legendarisch is de 'vangbal' van Willem met de mond van een door Paul vd Burg aangegooide bitterbal van rechts achterin (de oude kantine) naar de zitbank voorin met Willem op de hoek. Over het tennissen zelf was Willem altijd wel wat bescheiden, zeker als het om zijn eigen prestatie ging......Toch was het juist hij die met sprongen vooruit ging toen hij ook mee ging doen op de vrijdagmiddag in de hal. De ballen die echt ín' vielen, waren niet meer te tellen......Het had wel lang geduurd, daar had hij wel gelijk in.......

Zijn andere talent, naast het sociale en verbindende, als verenigingslid werd ook al snel ontdekt. Ondanks zijn drukke baan en jonge gezin droeg Willem zijn steentje meer dan bij aan het reilen en zeilen van onze vereniging. Hij is jarenlang bestuurslid geweest, aan vele adviescommissies deelgenomen, heeft meegerekend aan de tennishal, is verkozen tot VIB van het jaar en heeft recent nog 2x de kascommissie bemand. Wij zijn hem als vereniging dan ook heel veel dank verschuldigd.

Tot het laatst bleef Willem naar de kantine komen voor zijn vaste Lipno-tennisgroep van de donderdagmiddag, vernoemd naar het vakantieplaatsje van onze eerste jaarlijkse midweek met de mannen. Er zouden nog vele leuke jaarlijkse uitstapjes volgen. Aan het einde van de donderdagmiddag, na het tennissen, losten wij iedere keer weer de wereldproblemen op. En dankzij Willem kwamen wij altijd een heel eind.

Dank voor al jouw vriendschap en inzet voor onze vereniging. Wij koesteren jou!

Namens jouw vele tennisvrienden, René Labordus